మూడుతరాల 'రా'బందువులు

వాగ్దేవి తల్లిదండ్రులు,అన్నదమ్ములు,అక్క అందరూ ఒకేఊరిలోఉంటారు.చిన్నీ నీచేతి కాఫీ చాలారుచిగా ఉంటుంది
అని ఎప్పుడంటే అప్పుడు వచ్చి తాగేవాళ్లు.అన్నకుటుంబమైతే మరీ విసిగించేవాళ్ళు.ఒదిన పది,ఇరవైరోజులు
ఊరు వెళ్ళేది.చిన్నీ బయటకు వెళ్ళాలి భోజనం వడ్డించు అనేవాడు.ఇంట్లో అందరికీ సరిపడా కూరలు చేస్తే
మొత్తం తనే తినేసేవాడు.మళ్ళీ వండుకోవాల్సి వచ్చేది.ఎప్పుడైనా అయితే సంతోషమే ఎవరికైనా రోజు అలాగే  అయితే కష్టం.
నెలకు ఇరవైఅయిదు రోజులు ఇలాగే జరిగేది.చెల్లి కనుక కష్టంగాఉన్నాసర్దుకునేది.చెల్లి చనిపోయింది.తర్వాత
చెల్లి కూతురు మేనకోడలు దగ్గరకు వచ్చివార్షికా మీఅత్తయ్య  ఊరిలో లేదు అమ్మాయి దగ్గరకు వెళ్ళింది  భోజనం వడ్డించు అనేవాడు.కూరలు రుచిగా ఉన్నాయి నేను కూర ఎక్కువ తింటాను ఇంకా వెయ్యి అని చెప్పి
 మొత్తం తినేసేవాడు.మేనమామ అని ఏమీఅనలేక ఇంట్లో వాళ్లకు మళ్ళీవంట చేయాల్సి వచ్చేది.ముందు చెప్పకుండా భోజనము టైముకి వచ్చి తినేసి వెళ్తే అప్పుడు వంటచేసి ఇంట్లోవాళ్లకు పెట్టాలంటే ఎంతఇబ్బంది.
వార్షిక కూతురు వర్ష సిటీలోఉంటుంది.సిటీ వెళ్ళినప్పుడల్లా ఈయనే కాక కూతురు కుటుంబంకూడా వెళ్లి వర్ష ఇంటికిచెప్పకుండా భోజనంటైముకి వెళ్ళేవాళ్ళు.ఫోనుచేస్తే వంటచేసేదాన్నికదాఅంటే ఏమీమాట్లాడేవాళ్ళుకాదు.
ఇలా ఒక్క రోజు కాదు 365రోజుల్లో 300రోజులు ఇదే పరిస్థితి.అల్లుడు కూడా అంతకన్నా ఎక్కువ.ఎదుటివాళ్లకు ఇబ్బంది అనేఆలోచనే ఉండదు.ఇలా ఇబ్బందిపెట్టేదికాక వాళ్ళింట్లో తింటున్నాము అనికూడాఅనరు.ఎక్కడన్నా
కనిపించినా ఎవరో తెలియనట్లు నటిస్తారు.ఆయన మనుమరాలు,కూతురు బట్టలుతెచ్చుకోకుండా వర్ష ,వాళ్ళ
పాపబట్టలు వేసుకుని 4రోజులు ఉండేవాళ్ళు.పొట్టివాళ్ళయినా వీళ్ళ పొడవు బట్టలు ఇబ్బందిపడి మరీ వేసుకునేవాళ్ళు.ఇలా మూడుతరాల వాళ్ళను 'రాబందుల్లా'పీక్కుని తినేవాళ్ళు.