శార్విక ఇద్దరు మగ బిడ్డల తల్లి.ఒకరోజు ఆడపడుచు.తోటికోడళ్ళు అందరూ సమావేశమై పిల్లల చిన్నప్పటి ముచ్చట్లు చెప్తుండగా శార్విక పెద్దవాడు రామన్ ఎప్పుడన్నా అల్లరిచేసి దెబ్బలు తిన్నాడు కానీ చిన్నవాడు లక్ష్మణ్ మాత్రం ఎప్పుడూ దెబ్బలు తినలేదు అని చెప్పింది.ఇంతలో లక్ష్మణ్ అమ్మా!నువ్వు అన్నయ్యను మాములుగా కొట్టావేమో కానీ నన్ను చిన్నప్పుడు సెంటర్ పాయింట్ లో కొట్టావు నాకు బాగా గుర్తు అన్నాడు.నేను కొట్టాలని కొట్టలేదురా కన్నా!నువ్వు మంచంపై పిల్లి మొగ్గలు వేస్తుంటే కింద పడిపోతావని దగ్గరలో బెల్టు ఉంటే కాలు మీద ఒకటి వేద్దామని అనుకుంటే సమయానికి నువ్వు తల కిందికి కాళ్ళు రెండు పైకి ఎత్తేసరికి ఆదెబ్బ సెంటర్ లో పడింది.నువ్వు ఆపకుండా గిలగిలా ఏడ్చేసరికి భయం వేసి వైద్యుని దగ్గరకు తీసుకెళ్ళాను.ఏమీ కాలేదు బాగానే ఉన్నాడు అని చెప్పగానే ఊపిరి పీల్చుకున్నాను అని చెప్పింది.అది పిల్లి మొగ్గలు తెచ్చిన తంటా నేను మర్చిపోయాను నీకు బాగానే గుర్తుందే!అని శార్విక అంది.అది మర్చిపోయే విషయమా అమ్మా!అని ఎప్పటిలా నవ్వేశాడు లక్ష్మణ్.చిన్నప్పుడు కూడా అంతే ఎదుటివాళ్ళకు ఎంత కోపం వచ్చి ఒకదెబ్బ వేద్దామనుకున్నా అమాయకంగా కళ్ళు,ముఖం పెట్టేవాడు అని మురిసిపోయింది శార్విక.
No comments:
Post a Comment