జైలు

                                                               మాన్సి తల్లిదండ్రుల కోరిక మేరకు తనకు ఇష్టం లేకపోయినా ఇంటర్ లో బై.పి.సి తీసుకుంటానని చెప్పింది.హాస్టల్ లో ఉండి పొద్దస్తమానం చదివి వైద్యవిద్య అభ్యసించటానికి సీటు సంపాదించమని ఆదేశించారు.సరేనని వెళ్ళింది.ఎప్పుడూ ఎక్కడా ఉండకపోవటం వలన ఒక్కసారిగా హాస్టల్ లో ఉండటం కష్టమైపోయింది.రెండు రోజులు ఉండి మూడవరోజు నేను ఉండనని ఒకటే ఏడుపు.ఉదయం 5 గం.ల నుండి  రాత్రి 10 గం.ల వరకు ఏకధాటిగా ఒకటే చదువు.ఆడుతూపాడుతూ చదువంటే శ్రద్దగా ఇష్టంతో చదవాలి అంతే కానీ బందించినట్లుగా రోజంతా అదేపనిగా చదవమంటే ఎవరికైనా ఏడుపే.తెలిసినా తెలియక పోయినా ఎవరు వెళ్తే వాళ్ళను ఫోను అడిగి తీసుకుని తల్లిదండ్రులకు ఫోను చేసి పిల్లలు కంటికి కడివెడుగా ఒకటే ఏడుపు.మాన్సి అమ్మ కూడా నువ్వు చదువుకోవాలంటే ఉండు లేకపోతే చంక నాకి పో అంటుంది.అది చూడటానికి జైలు లాగా ఉంది.నేను ఉండలేను అని చెప్పేసింది మాన్సి.అక్కడ ఉంటే చదివినా చదవకపోయినా సీటువచ్చినంత సంబరం పెద్దవాళ్ళకు అందుకే లక్షలు లక్షలు డబ్బు కట్టి తృప్తి పడతారు.పిల్లలకేమో జైల్లో ఉంచారనే అభిప్రాయం.చూసేవాళ్ళకు పిల్లల్నిఅంత ఇబ్బంది పెట్టటం అవసరమా?అనిపిస్తుంది,ఆ విషయం తల్లిదండ్రులు అర్ధం చేసుకోవాలి.ఇంత చేసి 1700 మందిలో 100 సీట్లు రావటం కూడా గగనమే.