ఒక పెద్దావిడ చిత్రలేఖనం ఉపాధ్యాయురాలిగా పనిచేసేది.కొన్ని బాధ్యతల కారణంగా కొద్ది రోజులు ఉద్యోగం మానేసింది.తర్వాత తిరిగి కొత్త ఉద్యోగంలో చేరదామని చిత్రలేఖనంలో నూతన మార్పులను తెలుసుకుందామని చిత్రలేఖనం నేర్పించే ఒక కోచింగ్ సెంటర్ లో చేరింది.అక్కడ నేర్పించే ఆయన కాస్త తిక్క మనిషి.తన మూడ్ ని బట్టి పాఠాలు చెప్పటమో,సొల్లు కబుర్లు చెప్పటమో,అకారణంగా తిట్టటమో చేసేవాడు.ఏవయసు వాళ్ళకయినా నేర్పిస్తానన్నాడు కనుక అందరూ దాదాపు పెద్దవాళ్ళే వచ్చేవారు.వాళ్ళను ఏది బడితే అది మాట్లాడేవాడు.ఒకరోజు పుసిక్కిన ఉత్తపుణ్యానికి పెద్దావిడని నీ బుర్రలో అసలు తెలివి లేదు అనేశాడు. ఇంత బతుకూ బతికి ఎదురు డబ్బుఇచ్చి మరీ వీడితో ఏది పడితే అది అనిపించుకోవాల్సి వస్తుందని పెద్దావిడ తెగ బాధ పడుతుంది.అలా ఏది పడితే అది అంటే కోపమొచ్చి మానేస్తారని మళ్ళీ కొత్తవాళ్ళను చేర్చుకుని డబ్బు తీసుకోవచ్చని ప్రణాళిక అన్నమాట.ఆ విధంగా డబ్బు దండుకునే కార్యక్రమానికి తగినట్లుగానే అతని మాట తీరు నచ్చక చాలామంది పూర్తిగా నేర్చుకోకుండానే మధ్యలో మానేస్తుంటారు.నేర్చుకోవటానికి వచ్చిన వాళ్ళందరూ పూర్తిగా నేర్చుకుని సంతోషంగా పదిమందితో వెళ్ళి చెబితే ఎంత బాగుంటుంది?తిట్టుకుంటూ డబ్బు దండుకోవటం తప్పఅక్కడ మరేమీ లేదు.అక్కడ చేరటం శుద్ధ దండగ అని చెప్తే ఎంత బాగుంటుంది?డబ్బు సంపాదన ఒక్కటే ముఖ్యం కాదు కదా!పేరు ప్రఖ్యాతలు కూడా ముఖ్యమే కదా!అదేమంటే మేము బ్రతకాలి కదా!అంటాడు.
No comments:
Post a Comment