వెఱ్రిపప్ప

             సిటీకి దగ్గరలోఉన్న రెండు పల్లెల్లో ఒకపల్లెలోని వాళ్ళు చాలామంది మంచి చదువులు చదువుకొని వేరే
సిటీల్లోను,వేరేదేశాలలో స్థిరపడ్డారు.ఇంకొకపల్లెలోని వాళ్ళు కొద్దిమంది అప్పుడప్పుడే పెద్దచదువులు పూర్తిచేశారు.
జానకిది చదువుకున్నవాళ్ళున్నపల్లె.జానకి బాగా చదువుకుని మంచిపద్దతుల్లో పెరిగినపిల్ల.జానకిని చదువుకోని
వాళ్లున్నపల్లెలోని చదువుకున్న అబ్బాయికిచ్చి పెళ్ళిచేశారు.సిటీకి అడుగుదూరంలో ఉన్నాజానకి అత్తవారింటికి వెళ్ళేటప్పటికి వాళ్ళింట్లో వాళ్ళ భాష కొంచెం తేడాగా ఉండేది.స్పూన్లు అనటానికి బదులుగా స్కూన్లు అని,గరిటని
గంటి అనిఅనేవాళ్ళు.ఇంకాకొన్ని అలాగే మాట్లాడేవాళ్ళు.జానకి ఎలాగయితే కష్టపడి ఆఅలవాట్లన్నీ మాన్పించి
మంచి భాష అలవాటు చేసింది.ఆవెఱ్రిపప్పలను మార్చటం చాలా కష్టం వాళ్ళు ఎవరుచెప్పినా వినేరకం కాదు అని
 అందరూ అన్నారు.జానకి దాన్ని చాలెంజ్ గా తీసుకుని నేను మార్చగలను అని వాళ్ళను మార్చి చూపించింది.
ఆశ్చర్యం ఏమిటంటే ఆ వెఱ్రి పప్పలు తెలివితేటలు నేర్చుకుని,వేషభాషలు మార్చుకుని జానకి వాళ్ళను మోసంచేసి
జానకినే"వెఱ్రి పప్పను"చేసేశారు.వాళ్ళను బాగుచేసి తను కూర్చున్న కొమ్మను నరుక్కున్నట్లయింది జానకి పరిస్థితి.